Cellulitis is een ontsteking van de huid en weke delen (subcutis en diepere lagen), veroorzaakt door een infectie. In de volksmond is cellulitis (cellulite) een term voor onregelmatige vetverdeling met intrekkingen (dimpling, peau d' orange-achtig) in adipeuze dijen en billen. De term cellulitis wordt in de Amerikaanse literatuur gebruikt als synoniem voor erysipelas, maar In Nederland wordt met cellulitis bedoeld een infectie van de huid en subcutis, met als meest waarschijnlijke verwekker S. aureus. In de Nederlandse optiek is erysipelas een aparte entiteit, namelijk een infectie veroorzaakt door de beta-hemolytische streptokok, met een typisch klinisch beeld, felrood, scherp begrensd, en vaak gepaard gaand met koorts en overgeven (zie onder erysipelas). Cellulitis is eigenlijk een overkoepelende term en kan ook door andere bacteriën dan hemolytische streptokokken veroorzaakt worden (S. aureus, H. influenza, e.v.a.). Daarnaast wordt de term gebruikt in de entiteit eosinofiele cellulitis (Wells syndroom).



Het door elkaar gebruiken van de termen cellulitis en erysipelas is verwarrend. In de de Engelse nomenclatuur (SNOMED) wordt het begrip streptococcal cellulitis gebruikt als subgroep van cellulitis, en daaronder valt dan weer erysipelas, maar ook de andere huidinfecties die veroorzaakt worden door streptokokken (zie de tabel).



Therapie:
Systemische antibiotica in ernstige gevallen, op geleide van kweek (huid, neus, perineum). Eventueel natte omslagen.

Bij niet-ernstige infectie:
R/ flucloxacilline 4 dd 500 mg of 3 dd 1000 mg gedurende 10-14 dagen, in geval van stafylokokken, hetgeen vaak voorkomt.
R/ claritromycine 2 dd 500 mg gedurende 10-14 dagen.
R/ clindamycine 3 dd 600 mg gedurende 10-14 dagen.

Bij ernstige infectie:
R/ flucloxacilline iv 4 dd 1000 mg gedurende 10 tot 14 dagen.
R/ clindamycine iv 3 dd 600 mg gedurende 10-14 dagen.


Auteur(s):
dr. Jan R. Mekkes. Dermatoloog, Amsterdam UMC.