Trombiculiasis (synoniemen
trombidiosis
of
trombiculosis, Engels:
chiggers)
is een hevig jeukende papuleuze huidaandoening die veroorzaakt wordt door larven
van de oogstmijt. De oogstmijt, Latijnse naam
Trombiculidae autumnalis,
ook wel rode fluweelmijt genoemd, is een heel klein helderrood spinnetje. Er
bestaan over de wereld duizenden verschillende soorten van. Dit spinnetje leeft
in de bodem en op bomen en struiken en is voor de mens volledig ongevaarlijk.
Maar in de warme periode, vanaf april tot in de vroege herfst, met een piek
in september, produceert de oogstmijt eitjes die zich ontwikkelen tot minuscuul
kleine (0.2-0.3 mm grote) mijten, het larvae stadium, die parasitair leven op
mensen en dieren en op zoek gaan naar een gastheer. Deze larven van de oogstmijt,
in het Engels
chiggers genoemd zijn vrijwel onzichtbaar
maar verspreiden zich razendsnel over de huid op zoek naar plekken om te bijten.
|
|
|
oogstmijt
(fluweelmijt) |
oogstmijt
(fluweelmijt) |
oogstmijt
(fluweelmijt) |
Foto's: Alan R Walker en Lukas Jonaitis - Wikimedia (Creative Commons
License
3.0
/
2.0).
Klinisch beeld:Multipele heftig jeukende papeltjes,
vaak al opengekrabd, op de insteekplaatsen. Centraal kan een insteekplaats of
minuscule crusta zichtbaar zijn. Voorkeurslokalisaties zijn de voeten, enkels
en onderbenen, daar waar de mijten als eersten bijkonden, maar ook hebben de
mijten een voorkeur voor plaatsen waar de huid dun is (enkels), voor de plooien
(knieholten, liezen, oksels) en plaatsen waar kleding strak over huid zit (onder
ondergoed, sokken, buikriem, middel). De jeuk wordt beschreven als het ergste
wat er is. De aandoening is niet zo goed bekend onder dermatologen (agrarische
gebieden uitgezonderd) maar dat komt ook omdat het binnen 2-3 dagen vanzelf
over gaat; deze patiënten worden hierdoor zelden verwezen naar een dermatoloog.
|
|
|
beten
oogstmijt (chigger) |
beten
oogstmijt (chigger) |
beten
oogstmijt (chigger) |
Foto's: Slturis
en Tim Vickers - Wikimedia (Creative Commons License
3.0
/
1.0
- Public Domain Image).
De mijten zuigen geen bloed op zoals muggen maar ze bijten zich vast
in de huid met gespecialiseerde monddelen en spuiten enzymen in die het weefsel
omzetten in een vloeistof. Er ontstaat een zuiltje van vervloeid weefsel omgeven
door een ontstekingsreactie. Deze buisvormige structuur wordt stylostoma genoemd.
Boven op dit tunneltje zit de larve vast en zuigt als het ware door een rietje
de lichaamssappen op, ondertussen spijsverterings enzymen injecterend. Het zijn
deze enzymen die de jeuk veroorzaken. De jonge larven zijn klein, snel en onzichtbaar,
en pas na enkele uren als het begint te jeuken heeft de mens door gestoken te
zijn. Normaal blijven ze 3-4 dagen zitten tot ze zich helemaal volgezogen hebben,
maar bij de mens lukt dit meestal niet. Vanwege de jeuk worden ze voortijdig
afgekrabt, of weggeboend. De jonge mijt kan niet nog een keer steken en sterft
dan. Maar het leed is als geschied. De jeuk, veroorzaakt door een allergische
reactie op de inhoud van het stylostoma, begint 3-6 uur na de beet en is pas
na 1-2 dagen op het hoogtepunt. Het kan 7-10 dagen duren voordat het stylostoma
is opgeruimd. De beetplek ziet er uit als een 2-4 mm grote erythemateuze papel
(urticarieel) met centraal een bleker en geïndureerde gebied, veroorzaakt door
de stylostoma en de opruimreactie er omheen.
|
cyclus
chigger |
Illustratie:
Bugboy52.40 - Wikimedia (Creative Commons License
1.0
- Public Domain Image).
Preventie:In en rond de tuin kan men beten voorkomen
door gras en vegetatie kort te houden. In de natuur door niet op de grond te
gaan zittten of liggen. Blijven wandelen. Wie perse door struikgewas heen moet
waar deze mijten voorkomen moet zich er op kleden. Sokken, lange broek, broek
in de sokken stoppen, lange mouwen.
Insect repellants met DEET, ruim tevoren
aangebracht op strategische plekken (handen, onderarmen, enkels, onderbenen,
nek) kunnen beten voorkomen.
Therapie:Neem een hete
douche of warm bad om eventueel resterende larven zoveel mogelijk te verwijderen,
boen de huid goed schoon, gebruik veel zeep en een washandje of borstel, en
trek daarna schone kleren aan. In de kleren kunnen nog levende larven aanwezig
zijn, dus die moeten worden gewassen op minimaal 50 graden.
Reinig de beetplekken
eventueel met alcohol. Een lokaal preparaat met lidocaïne kan verlichting brengen.
In de VS is een preparaat op de markt dat Chiggerex heet, dat is ook 5% lidocaïne.
Ook andere
anti-jeuk preparaten en
kortdurend gebruik van lokale corticosteroïden kunnen verlichting geven. Verder
zit er niet veel anders op dan het uit te zitten. Het kan 2-3 dagen duren voordat
de jeuk wegtrekt.
R/ Lidocaine-levomenthol gel FNA
R/ Lidocaine (xylocaine)
3% in vaseline-cetomacrogolzalf (cremor vaselini lidocaini 3% FNA).
R/ xylocaine
5% zalf.
R/ EMLA crème.
R/ Levomenthol gel of crème FNA
R/ Dermovate
crème 1 dd gedurende 2-3 dagen.
R/ overige anti-jeuk preparaten en drogisterij
artikelen tegen jeuk door insectensteken.
Auteur(s):
dr. Jan R. Mekkes. Dermatoloog, Amsterdam UMC.