Transiente neonatale pustulaire melanosis (transient neonatal pustulosis) lijkt sterk op erythema toxicum neonatorum. Vanaf de geboorte zijn pustels, vesikels, of vesiculopustels aanwezig die snel kapot gaan en een kleine collerette kunnen achterlaten. Het verschil is dat de pusteltjes neutrofiele granulocyten bevatten in plaats van eosinofielen, dat het vooral voorkomt bij de gepigmenteerde huid (gemiddeld 5% bij gepigmenteerde huid en 1% bij niet gepigmenteerde huid), en dat er gepigmenteerde macula kunnen achterblijven (postinflammatoire hyperpigmentatie). Soms zijn alleen de macula aanwezig bij de geboorte, men neemt aan dat het vesiculopustuleuze stadium dan in utero is gepasseerd. Het beeld is niet zeldzaam (in gepigmenteerde huid soms tot 10% van de pasgeborenen) maar is pas in 1976 voor het eerst beschreven en nog niet doorgedrongen tot alle diagnose-lijsten, danwel het wordt onder erythema toxicum neonatorum geschaard. Transient neonatal pustular melanosis kan over het hele lichaam voorkomen inclusief handpalmen en voetzolen, maar zit vooral op het gezicht (voorhoofd, kin, achterkant oren), nek, romp, billen en dijen. Het gaat vanzelf over, meestal binnen 2 weken, maar de pigmentvlekjes die kunnen achterblijven trekken pas na weken tot maanden weg. De oorzaak is onbekend. De diagnose wordt gesteld op het klinisch beeld, eventueel aangevuld met een direct preparaat (diff-quick) en kweken op bacteriën en gisten. Een biopt is niet nodig, maar histologisch ziet men intra- of subcorneale pusteltjes met neutrofiele granulocyten.



DD: pustuleuze neonatale dermatosen (erythema toxicum neonatorum, candida, milia, miliaria, bacterieel, herpes simplex, scabies, eosinophilic pustular folliculitis, acropustulosis of infancy, acne neonatorum, neonatal cephalic pustulosis (neonatale Pityrosporum folliculitis)).

Therapie:
Geen behandeling nodig, gaat vanzelf over.


Auteur(s):
dr. Jan R. Mekkes. Dermatoloog, Amsterdam UMC.