|
ZIEKTE VAN JESSNER (LYMPHOCYTIC INFILTRATION
OF THE SKIN) |
 |
WAT IS DE ZIEKTE VAN JESSNER ?
De ziekte van Jessner is een
chronische ontsteking van de huid waarbij,
meestal in het gezicht, rode of paarse plekken
ontstaan. Jessner is de naam van de arts die
deze huidziekte voor het eerst beschreef in
1953. De Engelse naam voor deze aandiening is 'lymphocytic
infiltration of the skin'. De
Engelse naam beschrijft precies wat er aan de
hand is: er zitten ophopingen van
lymfocyten in de huid. Lymfocyten
zijn witte bloedcellen, ze zijn onderdeel van
het afweersysteem. De ziekte van Jessner is een
onschuldige aandoening, die ook vanzelf weer
over gaat. De oorzaak is niet precies bekend.
Het valt op dat het bij een deel van de
patiënten steeds op plekken zit die in de zon
komen, zoals in het gezicht. Daarom denkt men
dat het misschien een overgevoeligheidsreactie
op zonlicht is. Maar het kan ook zomaar ontstaan
op plekken die niet in de zon zijn geweest,
zoals op de rug.
 |
 |
 |
 |
| Jessner |
Jessner |
ziekte van Jessner
|
ziekte van Jessner
|
HOE ZIET DE ZIEKTE VAN JESSNER
ER UIT ?
Er ontstaan meerdere
rode of roodpaarse, of paarse plekken (vlekken,
bultjes of plakkaten, soms ringvormig), meestal
in het gezicht (op de wangen, de jukbeenderen,
het voorhoofd). Ze kunnen ook in de nek zitten
of op het bovenste gedeelte van de rug, en een
enkele keer op armen en benen. De plekken
schilferen niet en geven weinig klachten. Ze
trekken na verloop van tijd ook spontaan weer
weg zonder littekens achter te laten. Het kan
ook weer terugkomen. De algemene gezondheid is
goed. De ziekte van Jessner komt vooral voor bij
patiënten van middelbare leeftijd, het is
zeldzaam bij kinderen. Bij een deel van de
patiënten is er een duidelijke relatie met
blootstelling aan de zon, en bij een deel lijkt
dat niet het geval.
WAT IS DE
OORZAAK VAN DE ZIEKTE VAN JESSNER ?
De oorzaak
is niet duidelijk. Het is wel duidelijk wat er
aan de hand is, er zitten ophopingen van
lymfocyten in de huid die een ontsteking
veroorzaken. Daarom is het wat gezwollen en rood
of paars. Maar waarom die lymfocyten daar zitten
is niet bekend. Wel bekend is dat het een
onschuldige aandoening is, die vanzelf ook weer
over gaat, en niet besmettelijk is. Een van de
gedachten is dat de ziekte van Jessner een
vertraagde overgevoeligheidsreactie is op
zonlicht. Bij een deel van de patiënten is er
een relatie met blootstelling aan zonlicht, maar
niet bij allemaal. Een overgevoeligheids-reactie
op zonlicht wordt ook wel een
polymorfe licht eruptie genoemd. Zie ook de
folder
zonlicht-overgevoeligheid. Het kan ook zijn
dat Jessner een milde vorm is van de ziekte
lupus erythematosus.
Lupus erythematosus is ook een ziekte waarbij
ontstekingen in de huid kunnen ontstaan, en die
ook uitgelokt kan worden door zonlicht. Zie ook
de folder CDLE (cutane
discoïde lupus erythematodes). En ten slotte
kunnen ophopingen van lymfocyten in de huid ook
zomaar ontstaan,
zonder enige oorzaak,
of als een reactie op een
doorgemaakte infectie. Lymfocyten
zijn onderdeel van het afweersysteem, en ze
kunnen reageren op infecties door in aantal toe
te nemen.
HOE WORDT DE
DIAGNOSE ZIEKTE VAN JESSNER GESTELD ?
Het is vaak nodig om een
huidbiopt af te
nemen om de diagnose ziekte van Jessner te
stellen. Er zijn ook andere huidziekten die er
op kunnen lijken. Alleen onder de mikroskoop is
te zien dat er ophopingen van lymfocyten in de
huid zitten. Soms is het nodig om niet 1 maar
twee kleine bioptjes af te nemen, omdat ze
verschillende bewerkingen moeten ondergaan.
HOE WORDT DE ZIEKTE VAN JESSNER
BEHANDELD ?
De plekken kunnen spontaan
verdwijnen (na maanden tot jaren) dus het is ook een optie om niets te doen
en ze alleen te camoufleren met make-up. Maar
meestal wordt er een middel voorgeschreven om de
ontsteking te remmen. Dat kunnen lokale
ontstekingsremmende zalven of crèmes zijn
(lokale corticosteroïden), maar het kunnen ook
ontstekingsremmende tabletten zijn, die u moet
innemen. Als er een relatie met zonlicht is, dan
is het ook nodig om de huid te beschermen met
een goede zonnebrand crème (factor 30 of hoger).
De mogelijke behandelingen voor
de ziekte van Jessner zijn:
- Lokale corticosteroïden (1 keer daags een
sterk corticosteroïd aanbrengen op de plekken).
De plekken kunnen eventueel ook worden
ingespoten met corticosteroïd oplossing.
- Plaquenil (hydroxychloroquine)
tabletten, 1 x daags 1 of 2 tabletten van 200
mg. Plaquenil is oorspronkelijk een geneesmiddel
tegen malaria, maar men heeft ontdekt dat het
ook werkt bij de ziekte van Jessner. Het werkt
ook bij ander zonlicht-gevoelige
huidaandoeningen zoals cutane discoïde lupus
erythematodes.
- Andere ontstekingsremmende
geneesmiddelen zoals prednison, dapson, thalidomide,
neotigason, methotrexaat.
- Overige
behandelingen: bevriezen, laser,
photodynamische therapie, PUVA therapie.
WAT KUNT U ZELF NOG DOEN ?
Als het er op lijkt dat blootstelling aan
zonlicht de huidafwijkingen verergert, dan is
het verstandig om de felle zon te mijden en een
goede zonnebrand crème te gebruiken met een
beschermings factor van 30 of hoger (SPF 30).
Dit is ook iets wat u zomaar kunt proberen, als
de plekken in het gezicht zitten, want het kan
helpen.
WAT IS HET BELOOP
VAN DE ZIEKTE VAN JESSNER ?
De
ziekte van Jessner is een hardnekkige
huidaandoening. De huidafwijkingen kunnen
spontaan verdwijnen binnen enkele weken tot maanden,
maar ze komen ook vaak weer terug. Uiteindelijk
gaat het bij de meeste patiënten helemaal over
na enkele jaren. Maar bij sommige patiënten kan
het chronisch zijn,
jarenlang aanwezig blijven.
|
