Haaruitval (defluvium capillorum, effluvium capillorum, calvities) is het proces van het verliezen van haren, en kaalheid (alopecia) kan het eindresultaat daarvan zijn. Er zijn talloze oorzaken van haaruitval en kaalheid. De meest voorkomende zijn alopecia androgenetica en diffuus haaruitval (telogeen effluvium) na een doorgemaakte ziekte of zwangerschap. Ook alopecia areata en scarring alopecia (cicatriciële alopecia) komen vrij veel voor. Haren kunnen ook zonder duidelijke oorzaak meer uitvallen dan normaal zonder dat er sprake is van een ziekte. Er ontstaan dan geen kale plekken, hooguit een wat dunnere haarbos. Dit is fysiologisch bij het ouder worden, en kan al vanaf de puberteit beginnen, zowel bij vrouwen als bij mannen. Haaruitval kan worden onderverdeeld in 3 groepen: diffuse haaruitval zonder littekenvorming, diffuse haaruitval met littekenvorming, en pleksgewijze haaruitval zonder littekenvorming.





Beleid:
Onderliggende oorzaak opsporen en indien mogelijk behandelen. Beschadigende haarbehandelingen voorkomen.

Zie ook: Gezond en Ziek haar van mw. J.D.G. Peereboom-Wynia (PDF).





Auteur(s):
dr. Jan R. Mekkes. Dermatoloog, Amsterdam UMC.