Een granulomateuze ontsteking is een focale chronische inflammatoire reactie op weefselbeschadiging, in gang gezet door een slecht oplosbare of elimineerbare substantie en gekarakteriseerd door aanwezigheid van cellen van het mononucleairen-macrophagen systeem (afstammend van de beenmerg monoblast: promonocyt, monocyt, weefselmacrofaag, epitheloïde cel, multinucleaire reuscel). De macrofaag is een zeer belangrijke cel, toegerust voor afbraak en digestie (bevat zure fosfatase, aryl sulfatase, beta glucuronidase, cathepsine, elastase, hyaluronidase, lipase, lysozyme), regulatie van ontsteking (complementfactoren, interferon, pyrogeen, plasminogeen activator), en weefselherstel (angiogenesis factor, cell-inhibitor factor, cell-stimulatory factor). Bij een ongecompliceerd weefselletsel coördineert de macrofaag de overgang tussen deze verschillende fasen. Niet-afbreekbaar materiaal of continu aanbod verstoort deze coördinatie.

Een goede indeling van de granulomateuze ontstekingen op basis van het meest voorkomende celtype in het infiltraat is die van Hirsh en Johnson:





Auteur(s):
dr. Jan R. Mekkes. Dermatoloog, Amsterdam UMC.