De meeste hemangiomen ontstaan bij of direct na de geboorte (hemangioma of infancy). Maar ook op latere leeftijd kunnen grote hemangiomen ontstaan, blauwpaarse solitaire tumoren, bolrond, soms uitpuilend en soms vooral dermaal gelegen. Ook deze worden aangeduid met de term (seniel) hemangioom of angioom of acquired capillary hemangioma. Deze verkregen angiomen kunnen lijken op een melanoom, maar met dermatoscopie is de blauwpaarse kleur van de met bloed gevulde holten zichtbaar. Op de lip kunnen ook verkregen angiomen voorkomen, dit worden venous lakes genoemd. Ook op het ooglid kunnen acquired capillary hemangiomas ontstaan (zeldzaam). Een andere, zeldzame variant is het acrale arterioveneuze hemangioom (acral arteriovenous tumor). Er bestaat ook een zeldzaam hemangioom met een papillomateus - verruceus oppervlak (verruceus hemangioom); klinisch lijkt een verruceus hemangioom sterk op een angiokeratoom (angiokeratoma corporis circumscriptum naeviformis), maar het is dieper in de dermis gelokaliseerd. Nog zeldzamer is het sinusoidaal hemangioom (sinusoidal hemangioma), een verkregen caverneus hamangioom dat diep dermaal of in de subcutis ligt.

Een andere vorm van een hemangioom ontstaan op oudere leeftijd is het angioma senilis (synoniemen: haemangioma senilis, cherry angioma, cherry haemangioma, ruby spots, ouderdoms-hemangioom, bloedvin). Dit zijn solitaire of multipele felrode, vlakke tot bolronde, 1-6 mm grote angiomen. Ze komen vaak voor en nemen toe met de leeftijd, vooral na het 40e levensjaar. Meestal ontstaan er tientallen. Ze kunnen over het hele lichaam voorkomen met uitzondering van de slijmvliezen. De oorzaak is niet precies bekend. Histologisch ziet men een toename van verwijde venulen. De laesies zijn onschuldig, en veroorzaken geen klachten maar zijn soms wel voor de patiënt cosmetisch storend. Zie verder onder angioma senilis.



Therapie, indien gewenst:
Excisie.
Electrocoagulatie, na verdoving met EMLA crème. Zonodig eerst curettage van grotere laesies.
Laser therapie (pulsed dye laser).





Auteur(s):
dr. Jan R. Mekkes. Dermatoloog, Amsterdam UMC.