Lipomelanotische reticulose is een andere (oude) term voor dermatopathische lymfklieren (dermatopathische lymfadenopathie). De term lipomelanotische reticulosis is voor het eerst gebruikt in een artikel van Pautrier en Woringer. Dermatopathische lymfklieren zijn vergrote lymfklieren ten gevolge van een uitgebreide dermatitis, meestal een huidziekte die gepaard gaat met erytrodermie, zoals atopisch eczeem, overige eczemen, erytrodermische geneesmiddelenreacties, erytrodermie nno, lichen planus, psoriasis, en mycosis fungoides. Bij varianten van cutaan T-cel lymfoom en andere myeloproliferatieve aandoeningen zijn lymfklieren ook vergroot, maar dan worden er ook atypische lymfocyten aangetroffen in de lymfklieren. Bij dermatopathische lymfadenopathie niet, dat is een benigne reactieve vergroting van lymfklieren.



Diagnostiek:
Om het onderscheid te kunnen maken tussen lymfoom en reactieve lymfadenopathie is een lymfklierpunctie of excisie nodig.

Therapie:
Bij behandeling van de dermatose, indien mogelijk, zal de lymfklierzwelling weer geleidelijk afnemen.




Auteur(s):
dr. Jan R. Mekkes. Dermatoloog, Amsterdam UMC.