Bij
lymfangitis (lymfbaan-ontsteking) ziet men een
langwerpige rode en warme streep, verlopend langs een lymfbaan, meestal aan
arm of been zichtbaar. Bij een infectie distaal, vaak is een wond of andere
huidbeschadiging zichtbaar (porte d'entree). Vaak gepaard gaande met pijn en
koorts, soms hoofdpijn, tachycardie en koude rillingen. Meestal acuut beloop.
Kan zich ontwikkelen in een sepsis, snelle behandeling met antibiotica wordt
geadviseerd. Lymfangitis kan bij gezonde personen voorkomen; patiënten met diabetes
of een verlaagde afweer hebben een verhoogd risico.
![Lymfangitis (klik op foto voor vergroting) [bron: James Heilman - Wikimedia - Creative Commons License 3.0] Lymfangitis](../../../afbeeldingen/lymphangitis-1z.jpg) |
![Lymfangitis (klik op foto voor vergroting) [bron: Akinerov - Wikimedia - Creative Commons License 4.0] Lymfangitis](../../../afbeeldingen/lymphangitis-2z.jpg) |
lymphangitis |
lymphangitis |
Foto's: James Heilman en Akinerov - Wikimedia (Creative Commons License
3.0
/
4.0).
Verwekkers:De meest voorkomende oorzaak van
klassieke lineaire lymfangitis is de beta-hemolytische
streptococ (
Streptococcus pyogenes, groep A streptokokken), daarna
S. aureus. Soms zijn het andere bacteriën zoals
Pseudomonas,
Aeromonas hydrophila (bij verontreiniging door oppervlaktewater),
Streptococcus pneumoniae,
Pasteurella multocida (na honden-
en kattenbeten), of
Wucheria bancrofti (tropen).
Een variant
van lymfangitis is de
nodulaire lymfangitis, ook wel
sporotrichoïde verspreiding genoemd. Dit ziet men bij uitheemse verwekkers zoals
Sporothrix schenckii,
Nocardia brasiliensis,
Mycobacterium
marinum,
Leishmania panamensis,
Leishmania guyanensis,
en
Francisella tularensis.
DD:
contacteczeem (vooral op vloeistoffen,
zie
Berloque dermatitis),
tromboflebitis,
cellulitis nno,
necrotiserende fasciitis,
persistent
supravenous erythematous eruption, sporotrichoïde lymfangitis door diepe
mycosen of atypische mycobacteriën.
Diagnostiek:
Kweek als er een porte d'entreé is (wondje), eventueel bloedonderzoek (Leuko's,
leukodiff, BSE).
Therapie:Antibiotica gericht op
streptokokken en stafylococcen gedurende 7-10 dagen (bij streptokokken 10 dagen).
Bij hoge koorts, zieke patiënt, veel pijn, en bij immuungecompromitteerden intraveneus.
Combineren met paracetamol of ander antiflogisticum tegen koorts en hoofdpijn.
Temperatuur meten, na 1-2 dagen wordt bij een gevoelige verwekker daling van
de temperatuur verwacht.
OraalR/ flucloxacilline
3 dd 1000 mg.
R/ amoxicilline / clavulaanzuur 3 dd 625 mg.
R/ clindamycine
3 dd 600 mg.
R/ cefalexine 4 dd 500 mg.
Intraveneus
R/ flucloxacilline 4 dd 1000 mg iv.
R/ amoxicilline / clavulaanzuur 3 dd
1000/200 mg iv.
R/ clindamycine 4 dd 300-600 mg iv.
R/ cefuroxim 3 dd
750 mg im of iv.
R/ ceftriaxon 1 dd 1-2 g iv.
R/ cefazolin 2 dd 1 g iv.
Referenties
1. |
Brook I. Microbiology and management of human
and animal bite wound infections. Prim Care 2003;30:25-39. |
2. |
Falagas ME, Bliziotis IA, Kapaskelis AM.
Red streaks on the leg. Lymphangitis. Am Fam Physician 2006;73:1061-1062. |
3. |
DiNubile MJ. Nodular lymphangitis: a distinctive
clinical entity with finite etiologies. Curr Infect Dis Rep 2008;10:404-410. |
Auteur(s):dr. Jan R. Mekkes. Dermatoloog, Amsterdam
UMC.