Orthopedisch schoeisel wordt meestal voorgeschreven door de revalidatie-arts of door een orthopedisch chirurg. Ze worden vooral voorgeschreven bij neuropathische ulcera, maar ook bij standsafwijkingen, platvoeten en diverse orthopedische afwijkingen. De zool kan precies worden aangepast aan de vorm van de voet, waarbij ter plaatse van drukpunten een uitsparing wordt gemaakt. Omdat orthopedische schoenen ruimte moeten geven aan de voet en aan een dikke inlegzool worden ze vaak groot. Ook zijn ze vaak hoog en stevig, weinig flexibel, omdat een enkel ondersteund moet worden. Het komt voor dat patiënten de peperdure aangemeten en handgemaakte schoenen niet dragen omdat ze ze niet flatteus vinden of niet lekker vinden zitten. Er zijn echter orthopedische schoenmakers die vakwerk kunnen afleveren wat er ook nog mooi uitziet.
   
Of het vergoed wordt hangt tegenwoordig af van het zorgverzekeringspakket dat de verzekerde heeft afgesloten. Veel zorgverzekeraars vereisen dat een revalidatie-arts of orthopedisch chirurg de eerste aanvraag doet. Er wordt onderscheid gemaakt tussen echte orthopedische schoenen (A-schoenen, volledig op maat gemaakt) en semi-orthopedische schoenen (B-schoenen, gedeeltelijk op maat gemaakt). Als verwacht wordt dat de stand, vorm of functie van de voet nog kan veranderen, bijvoorbeeld omdat wonden nog moeten genezen, of omdat tenen of stralen nog geamputeerd moeten worden dan kan voorlopig orthopedisch schoeisel (VLOS) worden aangemeten. Dit zijn provisorische schoenen, vaak van losse componenten samengesteld door een orthopedisch schoenmaker in een ziekenhuis. Ook kunnen verbandschoenen worden voorgeschreven. Dit zijn confectiemaat verbandschoenen, gemaakt van vilt. Er kan op gelopen worden. De meest verkochte is de Pulman verbandschoen (Pulman slof). Let op: bij ulcera kunnen verbandschoenen erg vies worden, een bron van bacteriële infecties.



Auteur(s):
dr. Jan R. Mekkes. Dermatoloog, Amsterdam UMC.