Hoofdluis (
Pediculus humanus capitis)
is endemisch in Nederland en komt vooral voor bij jonge kinderen (tussen 3 en
12 jaar). Het wordt vooral opgelopen op school of via sportclubs. Huisgenoten
van een besmet kind kunnen het ook krijgen. Men wordt er niet resistent tegen.
Op scholen blijkt 0.2-0.65% van de kinderen hoofdluis te hebben. De hoofdluis
wordt overgebracht door direct haar-haarcontact. Overdracht via kammen, mutsen,
jassen, petten, sjaals, koptelefoons, knuffels en beddengoed is niet wetenschappelijk
aangetoond, daarom heeft het RIVM in 2011 geadviseerd dat alle beschermende
of luisdodende maatregelen op dat gebied niet meer nodig zijn. In andere landen
durft men deze stap nog niet aan en op sommige scholen in Nederland ook nog
niet en worden jassen nog steeds in plastic zakken of hoezen aan de kapstok
gehangen.
De hoofdluis behoort net als de
schaamluis en de kleerluis tot
de zuigende luizen (orde Phthiraptera, onderorde Anaplura, familie Pediculidae
van de klasse Insecta). De hoofdluizen hebben een levenscyclus die uit verschillende
stadia bestaat: een eistadium, drie nimfstadia en een volwassenstadium. De totale
ontwikkeling van ei tot nimf duurt gemiddeld 7 dagen en van nimf tot volwassen
luis 7-10 dagen, gemiddeld 9 dagen. Een volwassen luis blijft circa 20 (12-31)
dagen leven, waarbij het vrouwtje gemiddeld 5 eitjes per dag legt. Een volwassen
vrouwtje is circa 3 mm lang, een mannetjesluis is iets kleiner. De eitjes (neten)
zijn tonvormig en circa 0,8 mm lang, hun kleur varieert van egaal zandkleurig
tot bijna zwart. De hoofdluis hecht zich met haar klempoten aan de hoofdharen
van de gastheer, maar ze kan in zeer zeldzame gevallen ook voorkomen op de wenkbrauwen,
de wimpers of de baard. De hoofdluis voedt zich meerdere malen per dag met bloed.
Tijdens het zuigen van minimale hoeveelheden bloed veroorzaakt het speeksel
van de luis
jeuk bij de gastheer. Meestal ontstaan
pas klachten bij aanwezigheid van meerdere luizen. De vrouwelijke hoofdluis
plakt eieren (zogenaamde neten) aan de haren vlakbij de haarinplant (maximaal
3-4 mm boven de hoofdhuid) met een niet in water oplosbare kitstof. Luizen hebben
een voorkeur voor warme, vochtige en donkere plekken op de hoofdhuid (onder
de pony, achter de oren en in de nek).
Diagnostiek:De aandoening wordt herkend door het
zien van levende luizen of neten. De aanwezigheid van luizen kan worden vastgesteld
door het haar te kammen met een fijntandige kam boven een stuk wit papier. Of
neten leven is alleen met een microscoop te zien. Als ze enkele centimeters
van de hoofdhuid vastzitten zijn ze meestal leeg of dood.
Therapie:Hoofdluis kan worden behandeld door de haren 14
dagen lang elke dag uit te kammen met een speciale fijne netenkam. Hierdoor
worden luizen en neten mechanisch verwijderd. Het goed kammen op zich is al
effectief, aanvullend daarop kan eventueel dimeticon (verstikkend) of een luisdodend
middel worden gebruikt zoals permetrine. Voor het kammen moeten de haren nat
zijn, het beste lukt het kammen na wassen met een antiklitshampoo of crèmespoeling.
De antiluismiddelen werken niet tegen de neten, daarom moet de behandeling na
7-9 dagen worden herhaald. Luizen zijn toenemend resistent tegen permetrine.
Een andere oorzaak van therapiefalen is herbesmetting (door niet goed kammen
of via anderen die ook besmet zijn). De antiluisproducten kunnen de hoofdhuid
irriteren. Permetrine wordt afgeraden voor zwangeren en vrouwen die borstvoeding
geven, en bij kinderen < 6 maanden. Een nieuwe methode is de 'LouseBuster',
die verhit de haren een half uur lang tot 59 °C, hierdoor wordt 80% van de luizen
en 99,2% van de eitjes gedood.
|
|
netenkam |
netenkam |
R/ Loxazol lotion (permetrine 1%, 59 ml, inclusief netenkam). Stinkt
niet, werkt effectief (94-99%), prikt niet in de ogen, uitermate geschikt voor
kinderen. Na wassen met gewone shampoo en licht drogen, in het nog vochtige
haar aanbrengen en na 10 minuten uitspoelen. Cave kruisreacties bij pollenallergie.
R/ Prioderm dimeticon, flacon à 100 ml; XTluis once, flacon à 100 ml, Nyda lotion,
flacon à 100 ml, Nyda spray, flacon à 50 ml. Prioderm dimeticon is een product
zonder pesticiden, dat hoofdluizen en neten doodt in 15 minuten. Dimeticon dringt
door in de ademhalingsorganen van de hoofdluizen zodat ze stikken. Hoofdluizen
kunnen geen resistentie voor dimeticon ontwikkelen. Om de levenscyclus van hoofdluis
te doorbreken is het belangrijk de behandeling na 9-10 dagen te herhalen. De
lotion inmasseren op droog haar en 15 minuten laten intrekken. Daarna een ruime
hoeveelheid onverdunde shampoo inmasseren, daarna uitspoelen met water. Prioderm
dimeticon mag tijdens de zwangerschap en de borstvoedingsperiode worden gebruikt.
R/ ivermectine (Stromectol), tabletten à 3 mg. Herhalen na 1 week. De dosering
is voor de gemiddelde volwassene eenmalig 12 of 15 mg, en voor kinderen 200
μg/kg eenmalig. Het is het beste om precies op lichaamsgewicht te doseren volgens
onderstaand schema:
15-24 kg: 1 tab (3 mg)
25-35 kg: 2 tab (6 mg)
36-50
kg: 3 tab (9 mg)
51-65 kg: 4 tab (12 mg)
66-79 kg: 5 tab (15 mg)
>
80 kg: 6 tab (18 mg).
Aanvullende maatregelen:Controleer
met een fijntandige kam of andere gezinsleden ook hoofdluis hebben, iedereen
gelijktijdig behandelen. Waarschuw de omgeving, geef het door aan de leraar
zodat andere kinderen op school ook gecontroleerd en zonodig gelijktijdig behandeld
kunnen worden. Het is niet noodzakelijk om een kind met hoofdluis thuis te houden,
nadat de behandeling is ingezet. Als luis op school wordt geconstateerd bij
een kind is het in de meeste scholen gebruikelijk dat de ouders/verzorgers opgebeld
worden met het dringend verzoek om het kind van school op te halen en te behandelen.
Dat is vooral nuttig als andere kinderen nog niet besmet zijn, bijvoorbeeld
op de eerste schooldag na de vakantie.
Referenties
1. |
Burgess IF, Brown CM, Lee PN. Treatment of
head louse infestation with 4% dimeticone lotion: randomized controlled
equivalence trial. BMJ 2005;330:1423-1426. |
2. |
Dodd CS Interventions for treating headlice
(Cochrane Review). In: The Cochrane Library, Issue 3, 2003. Oxford:
Update Software. |
3. |
Downs AMR, Stafford KA, Harvey I et al. Evidence
for double resistance to permethrin and malathion in head lice.
British J of Dermatol 1999;141:508-511. |
4. |
Goates BM, Atkin JS, Wilding KG et al. An
effective nonchemical treatment for head lice: a lot of hot air.
Pediatrics 2006;118:1962-1970. |
5. |
Stichele RH van der, Dezeure EM, Bogaert
MG. Systematic review of clinical efficiacy of topical treatments
for head lice. BMJ 1995;311:604-608. |
6. |
Ameen M, Arenas R, Villanueva-Reyes J, Ruiz-Esmenjaud
J, Millar D, Domínguez-Dueñas F, Haddad-Angulo A, Rodríguez-Alvarez
M. Oral ivermectin for treatment of pediculosis capitis. Pediatr
Infect Dis J 2010;29(11):991-993. |
Auteur(s):dr. Jan R. Mekkes. Dermatoloog, Amsterdam
UMC.