Pseudo-epitheliomateuze hyperplasie is een histologische diagnose die soms gesteld wordt op biopten van (granulatie-) weefsel uit chronische ulcera. Bij deze uitslag, en vooral bij een atypisch klinisch beeld, of het ontbreken van een genezingstendens, denken aan een plaveiselcelcarcinoom. Pseudo-epitheliomateuze hyperplasie wordt ook gezien rond fistelopeningen en rond of boven chronische ontstekingen, bijvoorbeeld bij osteomyelitis of bij diepe mycosen of mycobacteriën. Bij langdurig bestaande ulcera of ontstekingen kunnen secundaire plaveiselcelcarcinomen ontstaan. Zie ook onder verruceus carcinoom en plaveiselcelcarcinoom.



Diagnostiek:
Indien klinisch gedacht wordt aan een plaveiselcarcinoom is het verstandig meerdere (excisie) biopten in te sturen. Rondom en uit wondbodem stansen, en foto's maken. Nog beter is het om (bij serieuze verdenking op SCC) de gehele wond met marge te excideren (indien mogelijk) en in te sturen voor PA. De patholoog komt soms met losse of te ondiepe biopten niet op de diagnose plaveiselcelcarcinoom, maar bij insturen van de gehele laesie wel.

Therapie:
Excisie.

Auteur(s):
dr. Jan R. Mekkes. Dermatoloog, Amsterdam UMC.