Contact-urticaria is urticaria die ontstaat ten gevolge
van
direct huidcontact met een allergeen of agens.
Een bekende veroorzaker is latex. De reactie beperkt zich meestal tot de contactplaats,
maar ook een gegeneraliseerde urticaria is mogelijk, en zelfs verschijnselen
als astma, rhinitis, conjunctivitis, oedeem van de tractus digestivus en anafylactische
shock. De galbulten verschijnen binnen een half uur en zijn na enkele uren meestal
weer verdwenen (per definitie vluchtig, anders betreft het een contacteczeem).
Contact urticaria wordt onderverdeeld in
immunologische contact
urticaria (
ICU, sensibilisatie vooraf
is nodig) en
niet-immunologische contact urticaria
(
NICU). NICU komt het meest voor.
![Contact urticaria (klik op foto voor vergroting) [bron: www.huidziekten.nl] Contact urticaria](../../../afbeeldingen/contact-urticaria-1z.jpg) |
![Contact urticaria (klik op foto voor vergroting) [bron: www.huidziekten.nl] Contact urticaria](../../../afbeeldingen/contact-urticaria-2z.jpg) |
contact
urticaria |
contact
urticaria |
De reacties variëren van mild erytheem, lichte induratie tot anafylactische
shock:
Stadium 1: lokale urticaria, dermatitis, jeuk, tintelen, branden.
Stadium 2: gegeneraliseerde urticaria.
Stadium 3: astma, rhinitis, zwelling
lippen, slikklachten, heesheid, misselijk, braken, diarree.
Stadium 4: anafylactische
shock.
De meeste vormen van contact urticaria veroorzaken
uitputting van de mestcellen (tachyfylaxie), waarna de huid in een refractaire
periode komt die 2-3 dagen kan duren. Daarom levert het onderzoek van de huid
meestal niet veel op. Alleen in de acute fase kan men urticaria en angio-oedeem
zien. Krabeffekten kunnen het beeld doen lijken op een contacteczeem (type IV-allergie).
Dat de urticaria veroorzaakt wordt door een contactagens moet vooral blijken
uit de anamnese. De patiënt verdenkt zelf een bepaalde stof of vertelt dat de
klachten (jeuk, brandend gevoel, urticae die snel komen en verdwijnen) steeds
onder bepaalde omstandigheden ontstaan. Een atopische constitutie vormt een
geringe predisponerende factor. De verschijnselen zijn meestal beperkt tot een
klein gebied en hebben een vorm en lokalisatie die te verklaren zijn door contact
met een bepaald product.
Een groot aantal geneesmiddelen, voedingsmiddelen,
cosmetica, planten, dierlijke producten en industriële producten kan contact
urticaria veroorzaken. Meestal is het gerelateerd aan het
beroep;
het komt vooral voor in de kappersbranche en cosmeticabranche, de gezondheidszorg,
de voedingssector, de horeca en de agrarische sector. In de cosmeticabranche
o.a. ICU door parfum, ammoniumpersulfaat, formaldehyde, chloorhexidine, acrylaten
en latex, en NICU door formaldehyde, formaldehydedonoren, methylchloroisothiazolinon,
parabenen, sorbinezuur, benzoëzuur en parfum. In de gezondheidszorg o.a. latex,
eugenol, en antibiotica. In de horeca en voedingsbranche: fruit, groenten, kruiden,
vlees, vis, melkproducten. In de agrarische sector door dierlijke producten,
medicamenten, pesticiden, desinfectantia, conserveringsmiddelen, rubber, planten,
kunststoffen, etc. Zie ook onderstaande tabel.
Producten die contacturticaria kunnen veroorzaken: |
Geneesmiddelen alcohol etyl/cetyl/stearylalcohol
aloe-extract aminofenazon aspirine bacitracine benzocaïne
e.a. caïnen benzophenonen benzoylperoxide cefalosporinen
chlooramfenicol chloormethinechloride chloorpromazine clioquinol
dimethylsulfoxide emetinechloride gentamicine kamfer
menthol methylnicotinaat neomycine oestrogeencremes
para aminobenzoezuur penicilline polyethyleenglycol polysorbaat
promethazine propyleenglycol streptomycine tetanus toxine
thurfylnicotinaat tripelennaminechloride
Industriële
producten acrylmonomeren alifatische polyamiden
aminothiazol ammonia epoxyhars kleurstoffen natriumsulfide
teak terpinyl acetaat tropisch hardhout zwaveldioxide
plastics: polyethyleen, PVC platinumzouten rubber |
Voedingsmiddelen aardappels alcohol
aldehyden (alyfatische) andijvie appels azijnzuur benzoezuur,
benzoaten butylalcohol butylhydroxytolueen (E321) butyraat
citrusvruchten (schil) cremodan SE 40 (emulgator) ei-wit
ethylalcohol kalkoen kip (hart en spier) kaneelaldehyde
kaneelzuur kreeftachtigen kruiden lamsvlees meel
noten para aminosalicylzuur PABA en parabenen (E214-218)
perubalsem salicylaten selderie sla vanille vis
wortelen
Overige producten ammoniumpersulfaat
arsphenamine butylhydroxytolueen calciumhypochloride cobaltchloride
diethylfumaarzuur diethyltoluamide fiberglas formaldehyde
latex lindaan mercuroammoniumzouten natriumhypochloride
nylon, perlon para aminodiphenylamine phenylmercuroproprionzuur |
Dieren/dierlijke producten artropoden
haar dier/mens huidschilfers dier/mens motten kakkerlakken
huisstof placenta koe (dierenarts) rupsen speeksel honden
en katten sperma wol, zijde
Planten
algen brandnetel cactus cotoneaster dammeri Dieffenbachia
klimop korstmossen microphylla pollen zeewiersoorten
Cosmetica anti-oxydantia conserveringsmiddelen
creme bases (macrogol) deodorantia (antizweet-
poeder/vloeistof FNA) haarbleekmiddel (ammonium
persulfaat) haarsprays (para aminodi- phenylamine,
clioquinol) henna haarverf make-up (kleurstoffen) nagellak
parabenen parfums rouge shampoo sunscreens (benzophenonen,
PABA) tandpasta zeep |
Bewijzen van een contact urticaria:1. Provocatie. In
sommige gevallen is het mogelijk een bepaald allergeen of agens dat uit de anamnese
naar voren komt (cosmetica, medicijnen, voedingsmiddelen, planten) eenvoudigweg
met de huid in contact te brengen en 20-30 minuten te wachten op een eventuele
reactie. Fout-negatieve reacties komen voor als de patiënt nog in de refractaire
periode verkeert (72 uur na contact met een allergeen, of na eerdere provocatieproeven)
of langwerkende antihistaminica heeft gebruikt. Provocatie is niet zonder gevaar,
sommige allergenen zoals
latex kunnen heftige reacties
veroorzaken inclusief shock.
2. Epicutaan contactallergologisch
onderzoek. Een filtreerpapiertje doordrenkt met een oplossing van de verdachte
stof wordt, niet onder occlusie ('open patch test') op rug of buigzijde onderarm
aangebracht. Men kan ook 0.1 ml v.d. vloeistof op 3x3 cm huid uitsmeren met
een glazen staafje. Bij heftige reacties verdunningen gebruiken in de range
1:10 tot 1:1000. Aflezen na 20 min, bij NICU ook na 40 en 60 min. Bij contacturticaria
ontstaat meestal binnen 20-30 min een positieve reactie: folliculair of maculair
erytheem en papels, eventueel erytheem buiten het applicatiegebied ('flare').
Bij negatief resultaat eventueel een gesloten patch test verrichten, af te lezen
na 15-20 minuten (cave anafylactische reactie).
Positieve resultaten bij intracutaan onderzoek zijn niet bewijzend voor
de diagnose contact urticaria. Bij het onderzoek naar type IV allergie (gesloten
patch test), waarbij men na 48-72 uur afleest, wordt contact urticaria gemist.
Na 48-72 uur zijn er bij contact urticaria geen verschijnselen zichtbaar noch
op te wekken, omdat de huid in de refractaire periode verkeert.
Auteur(s):dr. Jan R. Mekkes. Dermatoloog,
Amsterdam UMC.