Urticaria kan geassocieerd voorkomen met interne aandoeningen en maligniteiten. Dit is wel zeldzaam, te zeldzaam om routinematig screenend onderzoek te doen naar onderliggende aandoeningen. Bij de meeste interne afwijkingen spelen circulerende immuuncomplexen, auto-immuunreacties, of circulerende abnormale proteïnen een rol. Waarschijnlijk ontstaat de urticaria door complement activatie, waarbij vrijkomende anafylatoxinen (C3a en C5a) mestceldegranulatie veroorzaken.

Urticaria kunnen ook voorkomen bij auto-inflammatoire aandoeningen zoals het Familial Cold Autoinflammatory Syndrome (FCAS), Muckle-Wells Syndrome (MWS), Neonatal-Onset Multisystem Autoinflammatory Disease (CINCA), Schnitzler Syndrome, NLRP12-Associated Periodic Fever Syndrome (NLRP12/FCAS2), PLCG2-associated Antibody Deficiency & Immune Dysregulation, (PLAID/FCAS3), Vexas syndroom.




Therapie:
Uiteraard is de therapie geheel afhankelijk van de onderliggende ziekte. In sommige gevallen kunnen systemische corticosteroïden en/of andere immunosuppressiva worden voorgeschreven.


Auteur(s):
dr. Jan R. Mekkes. Dermatoloog, Amsterdam UMC.